Veel mensen hebben het beeld dat er in militair opzicht vrijwel niets gebeurd is op Terschelling in de Tweede Wereldoorlog. Mathijs Deen bijvoorbeeld, hij schreef een interessant boek over de geschiedenis van de Waddeneilanden. Een citaat: “Nu en dan schoten vliegtuigen of luchtafweer een vliegtuig uit de lucht en stortten er vuurballen in de ondieptes van het Wad. Maar ook al leefden de eilanders op de frontlinie en waren ze omgeven door de symbolen van de oorlog – Atlantikwall bunkers, zwaar geschut, mijnen, marcherende soldaten – ze wisten allemaal dat de oorlog eigenlijk elders werd uitgevochten.”
Ook Terschellingers hadden dat beeld. Na de oorlog heeft een anonieme Terschellinger een artikel geschreven met de titel “Terschellingse pennekrassen, Een eiland in oorlogstijd”. Dit is een paar jaar geleden herdrukt door het Terschelling Magazine. Enkele citaten:
“Zware kanonnen werden op de duinen geplaatst.” “In het wilde weg werd geschoten, soms van tien ‘s avonds tot twee uur ‘s nachts.” “Doch al dit geschiet liep nimmer op enig resultaat uit.”
Ik denk dat dit beeld niet klopt, het gaat voorbij aan een deel van de oorlog, een deel dat redelijk onzichtbaar bleef voor de Terschellingers: de luchtoorlog. Terschelling stond vol met Flak (luchtafweerkanonnen), niet alleen de zware batterijen bij West-Terschelling en bij Oosterend, maar er waren op veel plekken ook lichte luchtafweerkanonnen en -mitrailleurs.
Daarnaast was er, als een spin in een web, het commandocentrum Tiger. Daar werden de gegevens van de radarsystemen op Terschelling samengebracht, en van daaruit werden Duitse nachtjagers naar overvliegende Geallieerde bommenwerpers toegeleid. Er is dus wel degelijk strijd geleverd, maar dan in het luchtruim rond Terschelling.
Tot nu toe is er weinig gepubliceerd over de omvang van die strijd. Hoeveel vliegtuigen zijn er neergestort, voor hoeveel Geallieerde slachtoffers was Tiger verantwoordelijk?
Voor Terschelling Magazine zie:
https://skylgenet.nl/terschelling-magazine
Reacties (0)